در صبحدمی که کردمی نافله از آذر بیگدلی رباعی 6

1 چو مهر باختری، همچو ماه کنعانی شد از فسون زلیخای چرخ زندانی

2 برادران حسود ستارگان دادند ز دست، یوسف خورشید را بارزانی

1 قاصد، از ننگ زمن نامه بجایی نبرد ور برد، نام چو من بیسر و پایی نبرد!

2 حال آن بنده چه باشد، که چو آزاد شود جز در خواجه ی خود، راه بجایی نبرد

1 من کیستم، آن درد کش صاف ضمیرم؛ کز لای خم و رشحه ی خمر است خمیرم!

2 در جرگه ی ارباب هنر، نیست مثالم؛ در حلقه ی اصحاب نظر، نیست نظیرم