بر اوج فلک دوش چو از ابن یمین فریومدی رباعی 98

1 بر اوج فلک دوش چو خورشید بگشت بر من ز فراق یار دانی چه گذشت

2 گردون ستمکاره بتیغ خورشید خون دل من ریخت درین نیلی طشت