1 در چمن دوش صبا بوی تو سودا می‌کرد گل به کف داشت زر و غنچه گره وامی‌کرد

2 سرو قد تو ز بیرون چو خرامان بگذشت چمن از رخنهٔ دیوار تماشا می‌کرد

3 نتوان کام به زور از لب معشوق گرفت گر میسر شدی این کار، زلیخا می‌کرد

4 گوشه‌گیری چو من ایام ندیده‌ست، کجاست آنکه دایم هوس دیدن عنقا می‌کرد

5 رخصت گریه مرا نیست، وگرنه مژه‌ام خندهٔ موج، گره بر لب دریا می‌کرد

6 آنچه در حوصله گنجد به طلب، گر موسی زود بیهوش نمی‌گشت تماشا می‌کرد

7 نتوانم که کشم منت بیگانه سلیم چارهٔ درد دلم ورنه مسیحا می‌کرد