بر بیاض مه سواد خط از ابن یمین فریومدی غزل 232

1 بر بیاض مه سواد خط عنبر ساش بین برگل سوری طراز سنبل رعناش بین

2 خسرو ملک ملاحت آن بت شیرین لبست بر سر منشور حسن ابروی چون طغراش بین

3 کج نظر گر نیستی بگشای چشم دور بین کسوت لطف الهی راست بر بالاش بین

4 ایدل از تلخی جور او مکن ابرو ترش چون الف اندر میان جان شیرین جاش بین

5 ور ندیدی شاخ سنبل سر فشان در پای سرو قد چون سرو روان و زلف سر تا پاش بین

6 خضر را خواهی که بینی بر لب آبحیات شهپر طوطی بگرد شکر گویاش بین

7 ایکه پندم میدهی یکره بکویش بر گذر تا مرا معذور داری خنده زیباش بین

8 گفتمش جانرا ببوسی با تو سودا میکنم خنده زد بر من بطعنه گفت آن سوداش بین

9 میخورد خون دل ابن یمین میگون لبش ور ز من باور نداری سرخی لبهاش بین