1 بر درت کانجا سیاست مانع از داد من است آن که بی‌زنجیر در بند است فریاد من است

2 آن که می‌گردد مدام از دور باش خشم و کین دور دور از بارگاه خاطرت یاد من است

3 ای خوش آن مشکل که چون خسرو نداند حل آن طبع شیرین بشکفد کاین کار فرهاد من است

4 دادن از روی زمین خاک بنی‌آدم به باد کمترین بازیچهٔ طفل پریزاد من است

5 در جهان خاکی که هرگز ترنگردد جز با اشک گر نشان جویند ازان خاک غم آباد من است

6 آن که پای مرغ دل می‌بندد از روی هوا طبع سحرانگیز وحشی بند صیاد من است

7 انس آن بد الفت پیمان گسل با محتشم همچو پیوند طرب با جان ناشاد من است