بر آن سرم که کنم فاش گفتگوی از سلیم تهرانی غزل 88

1 بر آن سرم که کنم فاش گفتگوی شراب گواه مستی زاهد شوم چه بوی شراب

2 رسانده ایم به جایی شراب خوردن را که پشت دست نهد پیش ما سبوی شراب

3 به محفلی که نباشی چو موج می خندان حباب هم نگشاید نظر به روی شراب

4 رسید فصل بهار و ضرور شد دیگر دماغ خشک مرا روغن کدوی شراب

5 چه زور و قوت مردافکنی ست، پنداری که خاک رستم یک دست شد سبوی شراب!

6 سلیم چیز دگر جای می نمی گیرد به خاک برد خم گنج، آرزوی شراب