در چمنم شمشاد من گر شانه از سلیم تهرانی غزل 550

1 در چمنم شمشاد من گر شانه بر کاکل زند باد از هر سو که آید طعنه بر سنبل زند

2 مهربانی های گل را بین که وقت بیخودی هردم از شبنم گلابی بر رخ بلبل زند

3 در طریق عشقبازی از کسی کم نیستم موج سیلاب غمم پهلو به طاق پل زند

4 شور سودا در سرش افزون شد از بوی بهار باغبان خوب است بلبل را به چوب گل زند

5 کرد تسخیر خراسان و عراق از ساحری خیمه می خواهد سلیم اکنون سوی کابل زند