1 روی بخت خواجه خرم همچو گل باد تا هر سال گل آرد جهان

2 بسته دولت عهد با دورانش باد تا بود پیوسته با دوران زمان

3 باد حاجت خرمی را با دلش حاجتی که جسم دارد با روان

4 تیغ او جفت طبیعی با ظفر رایتش با سرفرازی توامان

5 سوی اقلیمی که یک ره بنگرد ابر آنجا فیض بارد جاودان

6 سوی هر لشکر که آرد روی قهر گوش دوران نشنود جز الامان

7 اهل حاجت را درش دارالشفا سایهٔ تیغش بود دارالامان

8 جاودان خلق جهان را مدحتش چون کلام انوری ورد زبان

9 گر بود بر خوان احسانش دمی جوع نفتد حاجتش دیگر به نان

10 شاخ طوبی با قلم در دست اوست نونهال باغ جنت نایبان