عمری به باد رفت و از ملک‌الشعرا بهار قطعه 426

1 عمری به باد رفت و به جا ماند این کتاب باشدکشی بخواند وآمرزش آورد

2 ای مهربان رفیق که خواندی کتاب من شاید به چشم ذوق تو صد عیب برخورد

3 گر عیبی اندر آن نگری عیب‌پوش باش زبرا تو زود بگذری‌، این نیز بگذرد

4 با این همه معانی و این سبک و انسجام چشم حسودکورکه جز عیب ننگرد

5 با مردگان خویش مروت کنید از آنک او نیست تا جواب شما را بیاورد