عمر در شعر به سر کرده و در از عرفی شیرازی غزل 451

1 عمر در شعر به سر کرده و در باخته ام عمر در باخته را بار دگر باخته ام

2 ساقی مصطبهٔ عشقم و می ریخته ام طایر باغچهٔ قدسم و پر باخته ام

3 العطش می زند از تشنه لبی هر مویم که قدح های پر از خون جگر باخته ام

4 شاید ار تلخ کشم ناله ز حرمان سخن طوطی گرسنه ام تنگ شکر باخته ام

5 رصد شرع هنر چون نشود محو که من شش هزار آیت احکام هنر باخته ام

6 گفته گر شد ز کفم، شکر که ناگفته به جاست از دو صد گنج یکی مشت گهر باخته ام

7 صد مصیبت کده در هر سخنم مدغم بود گریه و ناله پس شام و سحر باخته ام