مرغان اولی اجنحه، کاندر از آذر بیگدلی غزل 88

1 مرغان اولی اجنحه، کاندر طیرانند از حسرت مرغان قفس بیخبرانند

2 در حیرتم از دردکشان کز همه عالم دارند خبر، گر چه ز خود بیخبرانند

3 جز من، دگران را مکن از جور خود آگاه آنانکه ندارند غم جان، دگرانند!

4 ای خضر ره عشق، غم ما مخور، اما این تازه ز ره گمشدگان، نوسفرانند

5 در بزم وصال تو، بخود میطپدم دل؛ از رشک دو چشمم، که برویت نگرانند

6 از باغ چه گل رفته که گلها همه آذر خونین مژه خونین دل و خونین جگرانند؟!