پیر میخانه کند بر رخ اگر از نشاط اصفهانی غزل 179

1 پیر میخانه کند بر رخ اگر در بازم حاصل هر دو جهان در قدمش در بازم

2 سازگار ار نشود گردش این نیلی خم با خم باده و با گردش ساغر سازم

3 عشق خود پرده در آمد چه کنم ورنه بسی جهد کردم که مگر فاش نگردد رازم

4 عاشق ور ندم بدنام و خوشم کز دگران بهمین مرتبه در کوی مغان ممتازم

5 بجهان آمدم و رفتم و در وانشدم نه ز انجام خود آگاه، نه از آغازم

6 خوارم ار در نظر شیخ عجب نیست نشاط بخرابات بیا تانگری اعزازم