یاران کهن، که بنده بودم از هلالی جغتایی رباعی 2

1 ترک یاری کردی و من همچنان یارم تو را دشمن جانی و از جان دوست‌تر دارم تو را

2 گر به صد خار جفا آزرده سازی خاطرم خاطر نازک به برگ گل نیازارم تو را

1 یارب! غم ما را که بعرض تو رساند؟ کانجا که تویی باد رسیدن نتواند

2 خاکم چو برد باد، پریشان شوم از غم کز من بتو ناگاه غباری برساند

1 دی براهم دیدن و آنگاه نادیدن چه بود؟ روی گردانیدن و از راه گردیدن چه بود؟

2 گر نه در دل داشتی کز رشک گریم زار زار پیش من رخ در رخ اغیار خندیدن چه بود؟