یاران کهن، که بنده بودم از هلالی جغتایی رباعی 2

1 می نویسم سخن از آتش دل بر کاغذ جای آنست اگر شعله زند در کاغذ

2 چون قلم سوختی از آتش دل نامه من اگر از آب دو چشمم نشدی تر کاغذ

1 برخیز طبیبا، که دل آزرده ام امروز بگذار مرا، کز غم او مرده ام امروز

2 چون برگ خزان چهره من زرد شد از غم کو آن گل سیراب؟ که پژمرده ام امروز

1 لعل جان‌بخشت، که یاد از آب حیوان می‌دهد زنده را جان می‌ستاند، مرده را جان می‌دهد

2 دور بادا چشم بد، کامروز در میدان حسن شهسوار من سمند ناز جولان می‌دهد