ای وای بر اسیری، کز یاد از حزین لاهیجی غزل 358

1 ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد، صیاد رفته باشد

2 از آه دردناکی سازم خبر دلت را روزی که کوه صبرم، بر باد رفته باشد

3 رحم است بر اسیری، کز گرد دام زلفت با صد امیدواری، ناشاد رفته باشد

4 شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی گو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد

5 آه از دمی که تنها با داغ او چو لاله در خون نشسته باشم، چون باد رفته باشد

6 خونش به تیغ حسرت یارب حلال بادا صیدی که از کمندت، آزاد رفته باشد

7 پرشور از حزین است امروز کوه و صحرا مجنون گذشته باشد، فرهاد رفته باشد