هله ای دوست، چه گویم؟ که از قاسم انوار غزل 662

1 هله ای دوست، چه گویم؟ که تو محبوب جهانی همه سعدی و سعادت، همه لطفی، همه جانی

2 بتو چشمم شده روشن، بتو کویم شده گلشن همه فتحی و فتوحی، همه امنی امانی

3 به چه وصفت کنم، ای جان؟ که تو از وصف برونی تو بصیر همه بینی و خبیر همه دانی

4 قدرش را نتوان یافت، که مقدور ضعیفی قدمش را نشناسی، که اسیر حدثانی

5 ز جمال تو مطرا، همه اعیان، همه اکوان ز جبین تو هویدا اثر «سبع مثانی »

6 بخدا، خاک درت را بدو عالم نفروشم اگرم پیش بخوانی وگر از پیش برانی

7 دل قاسم ز شراب تو خرابست، چه گویم؟ هم از آن جودت باده، هم ازان لطف اوانی