آه و واویلا کم از حکیم نزاری قهستانی غزل 332

1 آه و واویلا کم برگ شکیبایی نیست هیچ مشکل بتر از محنت تنهایی نیست

2 پشتم از بار فراق تو دو تا شد چه عجب که ز بی قوّتی ام قوت یکتایی نیست

3 من و سودای تو من بعد که جاهل باشد هر خردمند که عاشق شد و سودایی نیست

4 شاهد لاله رخ و یار صنوبر بالا همه جا هست و مرا خاطر هر جایی نیست

5 سپر تیر ملامت شده ام چتوان کرد با کمانی که به بازوی توانایی نیست

6 عشق دردیست که در تربیت درمانش مرهمی نیست وگر هست به خودرایی نیست

7 عاقلان بار خدایا همه عاشق گردند تا بدانند که این کار به دانایی نیست

8 شیب و بالا و نظر نقش خیالت چه شود یوسفم را چو غم سوز زلیخایی نیست

9 از چنان روی به آوازه ی خوبی خرسند گر کسی هست نزاری به شکیبایی نیست