1 جان تازه ز تردستی ابر است جهان را آبی به رخ آمد، چه زمین را چه زمان را

2 افلاک شد از عکس گل و لاله شفق رنگ مشّاطهٔ نوروز بیاراست جهان را

1 تا گشت عدل و رای تو معمار روزگار در هم شکسته شد در و دیوار روزگار

2 از سیل بیخ و بُن کن ظلمت نمانده است آسودگی به سایهٔ دیوار روزگار

1 ای شور خیالت، نمک زخم جگرها مجنون بیابان سراغ تو، نظرها

2 بی عشق ز دل ها نرود ریشهٔ غفلت خورشید بر آرد رگ خامی، ز ثمرها