ای ضمیر تو غیب از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 217

1 ای ضمیر تو غیب را جاسوس وی تو مسعود و دشمنت منحوس

2 مدّتی رفت تا مرا کرمت نه ز مطعوم داد و نه ملبوس

3 کرده یی حبس رسم من بی جرم وین هم از بخت و طالع معکوس

4 چیست موجب که از میان رسوم رسم من گشت ناگهان مطموس

5 مکن ایخواجه رسم من بفرست مشکن بیش از این مرا ناموس

6 ور گناهی حوالت است به من غلّه مطلق کن و مرا محبوس