ای سر زلف تو پناه دلم از جهان ملک خاتون غزل 1019

1 ای سر زلف تو پناه دلم چیست جز عشق تو گناه دلم

2 در غم اشتیاق دیدارت مردم چشم شد گواه دلم

3 چه شود گر نهی ز روی کرم شبکی وصل خود به راه دلم

4 لشگر عشق تو فرود آمد ناگه ای جان به پیشگاه دلم

5 تیغ هجر تو در جهان بنهاد بشکست او به غم سپاه دلم

6 نفسی گر کشم فرو میرد شمع چرخ فلک ز آه دلم

7 شب همه شب خیال طلعت دوست نقش بندد به کارگاه دلم

8 خرمن عشق تو به روی جهان نیک بر باد داد کاه دلم

9 به سر و جان تو که در دو جهان نیست جز کوی تو پناه دلم