ای عادت تو به باده جان پروردن از همام تبریزی رباعی 72

1 دمی وصال تو از هر چه در جهان خوشتر شبی خیال تو از ملک جاودان خوشتر

2 اگر به هجر گدازی و گر وصال دهی هر آنچه رای تو فرمان دهد همان خوشتر

1 یاد باد آن راحت جان یاد باد عاشقان را عهد جانان یاد باد

2 چون تماشا را به سروستان رویم قد آن سرو خرامان یاد باد

1 سری دارم ز سودای تو سرمست که با چشم تو آن را نسبتی هست

2 به گوشم می‌رسد از هر زبانی که دیدم چشم مستش رفتم از دست