1 باز باغ از فر فرودین جوان شد گلستان چون روی یار دل ستان شد

2 طرف گل زار آن چنان شد کز نکوئی خود تو گوئی رشگ گل زار جنان شد

1 جانا نفسی آخر فارغ ز دو عالم باش نه شاد ز شادی شو نه غم زده از غم باش

2 وارسته ز کفر و دین آسوده زمهر و کین نه رنجه و نه شاد و نه خرم باش

1 ای داور دین پرور عادل که ز عدلت کبک دری انصاف ز شهباز ستاند

2 آنی تو که در مصر جهان هر که عزیزست از طاعت درگاه تو اعزاز ستاند