1 ای بیخبر از گریه خونین جگری چند باز آی، که در پای تو ریزم گهری چند

2 سوز دل عشاق چه دانند که چونست بگریخته از داغ بلا بی جگری چند

3 چون لاله بداغ دل و خوناب جگر باش ای چشم چو نرگس همه برسیم و زری چند

4 با هر خس و خاری منشین ای گل رعنا کز باد صبا دوش شنیدم خبری چند

5 مائیم طریق خرد از دست نهاده وارسته به اقبال تو از درد سری چند

6 گفتی: چه کسانند اسیران ره عشق ماتم زده سوخته در بدری چند

7 شاهی سفر عشق به غفلت نتوان رفت هشدار، که این مرحله دارد خطری چند