ای ترک گر آزردن دلهات از آشفتهٔ شیرازی غزل 221

1 ای ترک گر آزردن دلهات خیالست آزردن عشاق زتیغ تو محالست

2 عشاق حیات ابد از تیغ تو دیدند بس کشتن این طایفه ایدوست محالست

3 گر قصد بود قتل منت روی بگردان چون موت و حیاتم بفراق است و وصالست

4 پا تا سر او چیست همه غشوه و ناز است سر تا قدمش چیست همه غنج و دلالست

5 حور است پری نه ملک و ماه فرشته کز هر چه بوهم آید برتر بجمالست

6 حور و پری این رسم ندانند و بکویند یا کی ملک و ماه باین خوی و خصالست

7 گفتند حکیمان سخن از مسئله جزء اما زدهان تو نه یارای مقالست

8 رستم بگریزد زمصاف سپه عشق مسکین دل سودا زده ما به چه حالست

9 آشفته نورزی بجز از عشق نکویان هر دین که جزا نیست همه عین ضلالست

10 جز مدح علی هیچ نخوانی که حرامست جز مهر علی هیچ نورزی که نکالست