ای کرده زبون، ناز شجاع از عرفی شیرازی رباعی 2

1 منم که یافته ام ذوق صحبت غم را به صبح عید دهم وعده ی شام ماتم را

2 ز لاف صبر بسی نادمیم، طعنه مزن مروت که ملامت بلاست ملزم را

1 ای دل پیاله گیر که وقت صبوح تست کز فیض جمله فتح، محل فتوح تست

2 آیینه ای که صورت و معنی نمایدت دست است، گر جمله سوخته، در جیب روح تست

1 نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است هزار نغمه گره در لب خاموش من است

2 می ای که می رود امروز در گلوی دو کون کمینه جرعه ی ته شیشه های دوش من است