1 ای فروغ ماه از شمع شبستان شما چشمهٔ خور جرعه‌ای در بزم مستان شما

2 عشق دارد صیدگاهی نغز و دلکش کاندر آن صید شیران می‌کند آهوی چشمان شما

3 زلف مشکین خم به خم بر طرف رو چوگان‌صفت ای دل عشاق مسکین گوی چوگان شما

4 عقل از راهی برفت و صبر در کنجی نشست آری آری عشق باشد مرد میدان شما

5 خیل کفر و جیش اسلام آشتی جستند و باز صف به خون عاشقان بستست مژگان شما

6 روزگار آشفتگی از سر نهادستی دگر تا چه بر سر دارد این زلف پریشان شما

7 فتنه از ملک شهنشه رخت بیرون می‌برد پس چه خواهد کرد ازین پس چشم فتان شما

8 از اجل چندان امان خواهد که برگیرد نشاط بهر رضوان تحفه‌ای از خار بُستان شما