1 ای حکم ترا قضای یزدان داده چو قدر گشادنامه

2 تو عمدهٔ ملکی و ممالک لوحست و کفایت تو خامه

3 در خاک نهاده آب و آتش پیش سخط تو بارنامه

4 در جنب کفت سیاه‌کامه است حاشا فلک کبود جامه

5 آن شب که در آن جناب میمون با عیش چنان مع‌الغرامه

6 در حجر گک نصیر خباز بودیم چه خاصه و چه عامه

7 از چنگ خیال پر سماتی وز باده دماغ پر شمامه

8 بر دست چپم یگانه‌ای بود در کسوت جبه و عمامه

9 او را بطلب بگو چه کردی ما را بدو وعده شادکامه

10 در آتش صبر چند باشم ساکن چو سمندر و نعامه

11 این قصه چنین بر آب منویس هم سرکه بده هم آبکامه