1 ای شهنشاه بختیار که هست در همه کار دولتت یاور

2 هرکجا رایت تو روی آرد نصرت ایزدش بود رهبر

3 شهریاران نهند بهر شرف بر سر از خاک پای تو افسر

4 از ره بنده پروری بشنو قصه پر ز غصه چاکر

5 لاشه اسبی فتاد مرکب من بروش از همه خران کمتر

6 هست آن گاو گوش اشتر دل اسب صورت ولی بمعنی خر

7 من بر آنم که داند این معنی شاه گیتی پناه دین پرور

8 که چو من شهسوار معنی را نبود خر مناسب و در خور

9 برهان بنده را ازین غم و رنج تا نگهداردت ز غم داور

10 مرکبی باد پای بخش مرا بسرین فربه و میان لاغر

11 راهواری بخوشروی چون آب رهنوردی بتیزی صرصر

12 تا نباشد گمان که با بنده بی عنایت شدست شاه مگر

13 این یک اسبم ببخش و عمرت باد تا ببخشی چنین هزار دگر