ای از رسرشک از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 448

1 دل من ز اندوه ننگی ندارد چو داند که شادی درنگی ندارد

2 نیالوده از خون جانم زمانه همه تر کش غم خدنگی ندارد

1 رخ و زلفت از شگرفی، صفت بهار دارد خنک آنکه سر و قدّی ، چو تو در کنار دارد

2 لب لعل دل فریبت ، ز گهر حدیث راند سر زلف مشک بارت، ز بنفشه بار دارد

1 چو روی خوب تو خورشید آسمان هم نیست بقّد و قامت تو سر و بوستان هم نیست

2 ببوی آنکه برنگ رخ تو گردد گل بسی تکلّفها کرد و آنچنان هم نیست