ای طرّه برافشانده، خدا از حزین لاهیجی غزل 611

1 ای طرّه برافشانده، خدا را ز گدا پرس احوال پریشانی ما را ز صبا پرس

2 تا کی گذری از بر ما مست تغافل یک بار ز حال دل شیدایی ما پرس

3 ای برق به خرمن زده، از خار میندیش حال دل زار، از لب هر برگ گیا پرس

4 گر بی سر و سامانی صحرای جنون را خواهی که بدانی، ز من آبله پا پرس

5 افتاد اها حزین در قدم محمل نازت بی تابی حال دل او را ز درا پرس