ای پریرخ مرو از خانه ما از جامی غزل 37

1 ای پریرخ مرو از خانه ما رحم کن بر دل دیوانه ما

2 در غم عشق تو افسانه شدیم بنشین گوش کن افسانه ما

3 ازمی عشق چو پیمانه پریم لب بنه بر لب پیمانه ما

4 گنج حسنی چه طلسم انگیزیم که شوی ساکن ویرانه ما

5 مست عشقیم و دهد ذوق دگر بر رخت نعره مستانه ما

6 نور جستیم ز شمع رخ تو آتش انداخت به کاشانه ما

7 دید جامی سوی خالت گفتی کی به هر مرغ رسد دانه ما