1 ای شخص تو نشانه تیر محن شده روحت به بارگاه صفا مرتهن شده

2 بی روی تو گرفته شکن روی آفتاب وز رفتن تو سخن بی شکن شده

3 ببرید بند کیسه عمرت به دست قهر این چرخ همچو کاسه همه تن دهن شده

4 من در غم تو زخمه ناهید سوخته ناهید در عزای تو بربط شکن شده

5 دیدی که چرخ خاسته ننشست تا ندید بر قامت تو خلعت سلطان کفن شده

6 از بهر هفته تو شهاب و اثیر و نسر مرغ و تنور تافته و بابزن شده

7 ای در حریم حضرت خاصان ز طبع پاک برده سخن به تحفه واینجا سخن شده

8 در باغ روزگار گیا دیده جفت زهر چون لاله رخ نموده و زود از چمن شده

9 رفت آن به زیر دامن شب تا به وقت صبح من با تو در میانه یک پیرهن شده

10 سر رشته رضای خدایت به دست باد ای پای برگرفته! و از دست من شده