ای عبید این گل صد برگ بر اطراف چمن
- 1
- 2
- 3
1 ای عبید این گل صد برگ بر اطراف چمن هیچ دانی که سحرگاه چرا میخندد
2 با وجود گره غنچهٔ و تنگی دل او حکمتی هست نه از باد هوا میخندد
3 چون ثبات فلک و کار جهان میبیند به بقای خود و بر غفلت ما میخندد
ادامه توضیحات شاعر