ای نه فلک ز خوشهٔ صنع تو از عرفی شیرازی غزل 554

1 ای نه فلک ز خوشهٔ صنع تو دانه‌ای وز قصر کبریای تو عرش آشیانه‌ای

2 در تنگنای کوچهٔ شهر جلال تو وسعت گه زمانه کمین کارخانه‌ای

3 پروازگاه طایر صنعت کجا بود جایی که دارد از دو جهان آشیانه‌ای

4 نه توسن سپهر سراسیمه در رهت تا حکمتت گرفته به کف تازیانه‌ای

5 ذات تو قادرست به ایجاد هر محال الا به آفریدن چون خود یگانه‌ای

6 عفوت ثواب دشمن و حلمت گناه دوست هر گام چیده عاطفت آب و دانه‌ای

7 عرفی تمام معصیت اما به دست او هست از عنایت تو عنان بهانه‌ای