ای ذات ترا ظهور عالم از کمال خجندی قصیده 4

1 ای ذات ترا ظهور عالم چون خلعت مصطفی و آدم

2 بر لوح وجود نقطه سهو افتاده موخر و مقدم

3 در فاتحه حروف نامت مکتوم خواص اسم اعظم

4 در داعیه دوام عمرت از وحی آید فرشته ملهم

5 اعلام ملک ترا مسخر اقیلم دول ترا مسلم

6 شکر نعم تو امر کلی تعظیم در تو باب معظم

7 در مشکل ملک عقل دانا با رای تو گفته انت اعلم

8 در بحث کلام منطق تو با ناطقه گفته است ابکم

9 کلک همه دان راز دارت کلک همه دان راز دارم

10 پیر خردت به رای انور چون صبح به آفتاب همدم

11 نزدیک سحرگه کوس سلطان افکند فغان به هشت طارم

12 بر گوشه قصر تو حمامی خواند این غزل او بر این ترنم

13 کای خسته دلم بناوک غم بر خسته دلان خویش ارحم

14 از طره تو به روی ها چین وز ابروی تو به پشت ها خم

15 زان غمزه نشسته بر دل ریش پیکان توام بجای مرهم

16 بالاتر از ابرویت مه نو بینند بر آسمان ولی کم

17 صاحب نظران ازان دو نرگس دور از تو به چشم های پر نم

18 خون شد دلم و اشکم از دویدن زین روی دمش فتاد بردم

19 جان از غم و درد بی شمارت ناگفته به کس ز صد یکی هم

20 از جور تو بنده محقر شد بر در خواجه معظم

21 دستور ممالک آنکه خوانند شاهان ز کریمیش مکرم

22 آن کز علم مفاخر او شد کسوت افتخار معلم

23 انفاس شریف عطرسایش با شامه داده قوت شم

24 از منظر خوب و وجه املح با باصره ذوق کرده منظم

25 در روز نشاط او لب جام از خنده نشد دمی فراهم

26 سایل به دلایل سخایش نا کرده سوال گشته ملزم

27 زین غم که عدوست با زر و سیم پرچین شد و زرد روی و درهم

28 ای با کرم تو خشک لب یم وز فیض غمت غمام را غم

29 با ابر کف تو فیض امطار چون رشحه ناودان و زمزم

30 با عین عطات یم تهی چشم چون چشمه میم پهلوی یم

31 بر خصم تو نیز کرده دندان دندانه سین سیف باسم

32 کرده قلمت چو تیغ در فتح با کسر مخالف ترا ضم

33 در جان و دل عدوی ناقص غمهای مضاعف است مدغم

34 از مدح تو بنده در ترقیست بر بام فلک نهاده سلم

35 انفاس من از بلند قدری عیسی است کز آسمان زند دم

36 از کلک دو شاخ میوه روح ریزان سخنم چون نخل مریم

37 بردند کمال گوی دعوی نظم تو و نثر هر دو با هم

38 این از شعرا ما تاخر وان از فضلای ما تقدم

39 دیوان تو گر کسی بخواند در پیش سخنوران عالم

40 زین گفته رود ظهیر از جای چه جای ظهیر انوری هم

41 گوینده قصیده تو خامست پخته سخنان ما مسلم

42 این خام ولی چو نقره خام وان پخته ولی چو پخته شلغم

43 اشعار من و جواب یاران هر چند مماثلند با هم

44 فرقی ز ثریست تا ثریا وز لطف ستاره تا به شبنم

45 چون کوه خجند آمد این شعر با آب بلند و نام محکم

46 هنگام دعاس دست بردار ای خضر که عیسی تو در دم

47 تا تاجوران ملک بر تخت در دست چپ آورند خاتم

48 باد از چپ و راست شاه و درویش پیش تو نهاده دست بر هم

49 در دست نگین دولت تو خاصیت نقش خاتم جم

50 باغ طربت به آب این شعر چون روضه خلد سبز و خرم

51 از مهلت عمر دشمنان یاد کردیم و کلامنا بهاتم