ای ربوده دلم به رعنایی از عراقی عشاق‌نامه 2

1 ای ربوده دلم به رعنایی این چه لطف است و این چه زیبایی؟

2 بیم آن است کز غم عشقت سر برآرد دلم به شیدایی

3 از جمالت خجل شود خورشید گر تو برقع ز روی بگشایی

4 زیر برقع، چو آفتاب منیر اندر ابر لطیف پیدایی

5 در جمالت لطافتی است، که آن در نیابد کمال بینایی

6 آن ملاحت، که حسن روی تو راست کس نبیند، مگر تو بنمایی

7 منقطع می‌شود زبان مرا پیش وصف رخ تو، گویایی

8 روز و شب جان به عاشقان دادن از برای تو و تو خود رایی

9 نیست بی‌روی تو عراقی را بیش ازین طاقت شکیبایی