1 ای کعبهٔ جان از تو کلیسای فرنگی بی یاد تو دل را دو جهان سینهٔ تنگی

2 جان دیده از آن نرگس عیار فریبی دل خورده از آن غمزهٔ خونخوار خدنگی

3 دیری ست که شرمنده ام از سبحه، چه سازم؟ زنّار به چنگی بود، آن طرّه به چنگی

4 یک زمزمه در پرده گشایی ست ولیکن دل نغمه به رنگی زد وناقوس به رنگی

5 گوهر به دو کف می دهم و ناخن آن نیست کز سینهٔ معدن بخراشم رگ سنگی

6 از عشق پرآشوب محال است نجاتم هر قطره درین بحر بود کام نهنگی

7 رسوایی جاوید حزین ار طلبد عشق صد نام نکو باد به گرد سر ننگی