ای به جبین و هر دو رخ از ابن حسام خوسفی غزل 161

1 ای به جبین و هر دو رخ زهره یکی و ماه دو بر دلم از قد و خدت خانه یکی و ماه دو

2 ریخت دو چشمت از دلم خون عذار عذر خواست ای همه عذر تو نکو عذر یکی گناه دو

3 جان ز لبت دو بوسه خواست گفت بساز بر یکی ای دهنت زما به تنگ خواه یکی و خواه دو

4 ملک دلم خراب کرد سوز درون و آب چشم چون نشود خراب ملک ، ملک یکی و شاه دو

5 گه به پنای آن دو زلف گاه بسایه قدت ابن حسام را نگر سایه یکی پناه دو