1 ای سر از کبر بر فلک برده گشته گردان چو انجم فلکی

2 به عقابی رسیده از مگسی به سماکی رسیده از سمکی

3 بس بس اکنون که بیش از این نرسد حاش لله دیو را ملکی

4 بر جهان خواجگی همی رانی هنرت چه و نسبت تو به کی

5 نمک دیگ خواجگی جودست نه بخیلی و خشم و بی‌نمکی

6 ای که خرچنگ و خارپشتی تو صدفی آید از تو نی فنکی

7 خواجه دانم که پیش جیش سخاش موج دریا همی کند یزکی

8 باز اگر تو فقع خوری به مثل چوبک کوزه فقع بمکی

9 از تو یک قطره خون به حیله چکد دور از اینجا اگر ز هم بچکی

10 خواجه هستی چرا نیاموزی خواجگی کردن از شهاب زکی