ای خداوندی که از دریای از سلمان ساوجی قطعه‌ 128

1 ای خداوندی که از دریای خاطر دم به دم در ثنایت عقدهای در مکنون آورم

2 هر زمان بهر عروس مدحت از کان ضمیر قطه‌ای چون قطعه یاقوت بیرون آورم

3 از کمال فسحت ملک تو چون رانم سخن نقص‌ها در ملک جمشید و فریدون آورم

4 خسروا نگذاشت درد پا که بهر دستبوس روی چون دولت به درگاه همایون آورم

5 گر نیاوردم به درگه درد سر معذور دار من که درد پای دارم درد سر چون آورم