ای خدا خواهم برون از از ملا احمد نراقی غزل 30

1 ای خدا خواهم برون از هر دو عالم عالمی تا ز رنج جسم و جان آنجا بیاسایم دمی

2 این خمار کهنه ی ما را کجا باشد علاج از سبو تا خم دریغا گر ز می بودی یمی

3 زخم دل را مرهمی جستم طبیبی دید و گفت زخم شست قاتلی هست این ندارد مرهمی

4 آدمی زادی که می گویند اگر این مردمند ای خوشا جایی که در آنجا نباشد آدمی