ای گوهر تو اصل طفیل از انوری ابیوردی رباعی 286

1 دوش آنکه همه جهان ما بود آراسته میهمان ما بود

2 سوگند به جان ما همی خورد گر چند بلای جان ما بود

1 آنرا که غمت ز در درآید مقصود دو عالمش برآید

2 در پای تو هرکه کشته گردد از کل زمانه بر سر آید

1 ای کرده خجل بتان چین را بازار شکسته حور عین را

2 بنشانده پیاده ماه گردون برخاسته فتنهٔ زمین را