ای دل چو غم نوت دهد از انوری ابیوردی رباعی 337

1 چون نیستی آنچنان که می‌باید تن در دادم چنانکه می‌آید

2 گفتی که از این بتر کنم خواهی الحق نه که هیچ درنمی‌باید

1 ای کرده خجل بتان چین را بازار شکسته حور عین را

2 بنشانده پیاده ماه گردون برخاسته فتنهٔ زمین را

1 بی‌مهر جمال تو دلی نیست بی‌مهر هوای تو گلی نیست

2 بگذشت زمانه وز تو کس را جز عمر گذشته حاصلی نیست