ای آهوی فتنه سنبلت را از عرفی شیرازی رباعی 117

1 مست و بد خوبیم و هم‌صحبت جانانهٔ مست فتنه‌انگیز بود آتش و هم‌خانهٔ مست

2 همه محتاج شرابیم ولی ساقی عدل ندهد ساغر هشیار چو پیمانهٔ مست

1 به زهر تشنه لبم با شکر چه کار مرا دراز باد شبم با سحر چه کار مرا

2 مرا نشاط تماشا بس از بهشت وصال به قیمت کم و بیش ثمر چه کار مرا

1 تا به کی معبچه ی می نوش و بیارا ایمان را تا به کی پیش بری لعمه ی شادروان را

2 این مزاری است که صد چون تو در و مدفون است که تو امروز بر و طرح کنی ایوان را