ای سرو همچو سایه دوان در از سلیم تهرانی غزل 880

1 ای سرو همچو سایه دوان در قفای تو حسرت بهار را به خزان حنای تو

2 خوبان به دیده بستر راحت فکنده اند از مخمل دوخوابه ی مژگان برای تو!

3 ماند به سبحه، بس که پی وعده ی وصال خوبان گره زدند به بند قبای تو

4 عمرت دراز باد که خاک مزار ما دارد دری به خلد ز هر نقش پای تو

5 همواره طعنه می شنوی از برای من ای دوست چون سلیم بمیرم برای تو!