ای جز می مشک بر سر دوش از فروغی بسطامی غزل 294

1 ای جز می مشک بر سر دوش از زخم دلم مکن فراموش

2 امشب به کنار من توان خفت کز دست غمت نخفته‌ام دوش

3 من شب همه شب نشسته بیدار آهوی تو مست خواب خرگوش

4 از روی تو پرده برفکندند وز راز دلم فتاد سرپوش

5 ای خواجه بخر به هیچم آخر ور بی‌هنرم دوباره بفروش

6 بالای خوشت بلای جان است وقتی که نباشدم در آغوش

7 خامی نرود ز طبع بیرون تا دیگ هوس نیفتد از جوش

8 از هر چه به جز حکایت عشق ما پنبه نهاده‌ایم در گوش

9 مملوک به عجز و خواجه مغرور بلبل به خروش و غنچه خاموش

10 نیشی که زند شکر دهانی خوش تر ز هزار چشمهٔ نوش

11 کی با تو توان گرفتن آرام کاشوب دلی و آفت هوش

12 زلف و خط و خال او فروغی در ماتم عاشقان سیه پوش