حال ما بنگر که آهوی حرم از عرفی شیرازی مثنوی 109

1 حال ما بنگر که آهوی حرم گم کرده ایم رهبر امید را در هر قدم گم کرده ایم

2 میشود اسباب غم اسباب افزون گرچه ما مایه افزایش اسباب غم گم کرده ایم

3 چون ترنم های مرغان بهشتی نشنوم ما که دور افتاده و باغ ارم گم کرده ایم

4 طعنه کمترزن حرم جویان ره گم کرده را این ملامت بس که ما راه حرم گم کرده ایم

5 پیر ما از بستن زنار لاف کفر زد کز عبادت ما در دیر و حرم گم کرده ایم