اینک آن روی مبارک که سزای از همام تبریزی غزل 23

1 اینک آن روی مبارک که سزای نظر است مه چه باشد که ز خورشید بسی خوب‌تر است

2 روح پاک است مصور شده از بهر نظر ور نه این حسن نه اندازه روی بشر است

3 سخنت آب حیات است و نفس مشک و عبیر هر دو را از لب شیرینْت گذر بر شکر است

4 هر حدیثی که رود پیش هوادارانت بجز افسانه عشق تو همه دردسر است

5 رشکم آید که نظر بر دگری اندازی یا از آیینه که از عکس رخت بی‌خبر است