نه وقتی با منت از حکیم نزاری قهستانی غزل 1275

1 نه وقتی با منت بودی وصالی کنونت در نمی یابم به سالی

2 دریغا روزگار مهربانی چه دوران بود خوابی و خیالی

3 چنین باشد هوای بی وفایان بگردد دم به دم حالی به حالی

4 نباشد عرصه ی ملک و وفا را به نزدیک شما چندان مجالی

5 کم آخر از سلامی گر به یاران نمی خواهی که بنمایی جمالی

6 گرم دل رفت مهر از جان نرفته ست هنوزم با غمت هست اتصالی

7 نگه کن کز غمت با آن که کردی نزاری را نمی گیرد ملالی