نندیشم از کسی از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 82

1 فرو مایه چون سیر خورده بباشد همه عیب جوید همه شر کاود

2 فرومایه آن به که بد حال باشد ازیرا سیه سار پی برنتاود

1 مردم سفله به سان گرسنه گربه گاه بنالد به زار و گاه بخرد

2 تاش همی خوار داری و ندهی چیز از تو چو فرزند مهربانت نبرد

1 این دهر باشگونه چو بستیزد شیر ژیان به‌دام درآویزد

2 مرد دژ آگه آن بود و دانا کز مکر او به وقت بپرهیزد