1 نه چنان مست و خرابم ز دو چشم ساقی که مرا با دگری هست خیالی باقی

2 مستی از هستی من جز سر مویی نگذاشت وان قدر نیز نخواهم که بود ای ساقی

3 مست گشتیم و نخواهی تو که فانی گردیم زان که در آرزوی عربدۀ عشاقی

4 هر کجا پرتو حسنی‌ست ز رویت اثری‌ست آفتابی تو که منظور همه آفاقی

5 جان من از سر زلف تو نسیمی بشنید عزم دارد که کند صحبت تن در باقی

6 خود نمایان اگر از عشق تو بویی یابند پیش شاهان نفروشند دگر زراقی

7 حیف باشد که بخوانند غزل‌های همام پیش خامی که ندارد خبر از مشتاقی